VIc

Część VI-c

KWIATY I ROŚLINY
Piękne kwiaty wyrastające na cienkich łodygach, często o niespotykanej urodzie.. Rośliny, które je wytwarzają, potrzebują nierzadko wsparcia czyli zastosowania podpór by mogły piąć się w górę do światła... Mowa oczywiście o pnączach.. W strefie umiarkowanej pnącza występują rzadko, w tropikalnych lasach są częste, w tym liczne o zdrewniałych łodygach – tzw. liany, które wykorzystując drzewa jako podpory oszczędzają konieczność wytwarzania silnych i grubych pni, by wydostać się z ciemnego dna tropikalnego lasu ku słońcu. Pnącza dzięki oszczędzaniu w czasie wzrostu pędu na grubości, bardzo szybko rosną na długość. Niektóre z nich potrafią przyczepić się nawet do bardzo gładkiego muru... Większość pnączy kupowanych do naszych przydomowych ogródków jest pochodzenia egzotycznego.. Przedstawię kilka z nich rosnących w moim ogrodzie..

PNĄCZA 
Różnego rodzaju powojniki są bardzo ozdobnymi pnączami, dorastającymi od 2 do 8 m (w naszym klimacie, w zależności od gatunku i odmiany). Przyrosty roczne pędów wynoszą przeważnie od 1 do 3 m. Obficie i długo kwitną. Mają kwiaty okrągłe, duże, o średnicy od 5 cm w górę, różnych barwach - od białej przez różową, czerwoną do ciemnofioletowej i niebieskiej. Kwitną długo - od maja do października. U niektórych gatunków ozdobę stanowią także kuliste owocostany. Pędy powojników są cienkie, długie i delikatne. Przyczepiają się one do podpór za pomocą ogonków liściowych i szypułek kwiatowych.. Znanych jest około 230 gatunków i ich liczne odmiany. W uprawie najczęściej spotyka się mieszańce wielokwiatowe, które charakteryzują się większymi kwiatami o średnicy od 5 do 25 cm, niż u gatunków powojników botanicznych. Stanowisko nasadzeniowe powinno być zaciszne i osłonięte od wiatrów, najlepiej ściana południowo-wschodnia lub południowo-zachodnia. Powojniki są krzewami wymagającymi. Gleba powinna być przepuszczalna, zdrenowana, z dużą zawartością próchnicy, żyzna i wilgotna, o odczynie obojętnym lub lekko alkaliczny (pH 7-7,5). Nie znoszą gleb kwaśnych, suchych, ciężkich i gliniastych. Powojniki nie są zupełnie odporne na mróz. Na zimę najlepiej okryć ziemię wokół roślin korą, gałęziami iglastymi lub suchymi liśćmi, szczególnie we wschodnich rejonach Polski. Odmiany kwitnące na jednorocznych pędach (w lipcu i sierpniu) należy silnie przyciąć wiosną.
CLEMATIS "BLUE LIGHT" - Wyjątkowo atrakcyjna odmiana o jasnoniebieskich, zawsze pełnych kwiatach. Kwitnie od maja do czerwca potem od sierpnia do października. Osiąga wysokość około 2m. Charakteryzuje ją zwarty pokrój. Podpór czepia się ogonkami liściowymi. Nadaje się do uprawy przy kratach, tyczkach i innych podporach ogrodowych. Może wspinać się po naturalnych podporach, np. krzewach liściastych lub iglastych... Nadaje się na kwiat cięty. Szczególnie przydatna do uprawy na stanowiskach słonecznych, w niedużych ogrodach i w pojemnikach na balkonach lub tarasach..

       Bardzo liczne kwiaty tworzą ścianę zbudowaną z niebieskich kul, co daje niesamowity efekt. Kwiaty duże, liczne, zawsze pełne, różne nasycenie niebieskiego - od ciemnoniebieskiego po jasny błękit. Cięcie słabe: wszystkie pędy przycinamy na tej samej wysokości od 100 do 150 cm. Mrozoodporny.

  CLEMATIS "BEES JUBILEE" - należy do grupy powojników wielkokwiatowch, wcześnie kwitnących. Urocza odmiana, która rozweseli każdy ogród. Duże i bardzo liczne kwiaty dwa razy w roku zachwycą swoim różowym wdziękiem. Na delikatnie różowych płatkach szeroki ciemno-różowy pas, kontrastujące pylniki.

  Okres kwitnienia maj-czerwiec potem wrzesień. Dorasta do wysokości 1.5-2,5 metra. Do uprawy przy ogrodzeniach, altanach, kratach, tyczkach i innych podporach ogrodowych. Może wspinać się po naturalnych podporach np. krzewach liściastych lub iglastych oraz krzewinkach. Cięcie słabe: wszystkie pędy przycinamy na tej samej wysokości od 100 do 150 cm . Mrozoodporny..

  CLEMATIS "REGINA" - powojnik z grupy wielkokwiatowch, wcześnie kwitnących. Polska odmiana łatwa w uprawie, polecana do pojemników na balkony i tarasy. Kwiaty duże około 14-17 cm, bardzo liczne, działki są koloru lila róż - jasny fiolet z jasną pręgą, pylniki ciemne na kremowych nitkach.

  Dorasta do wys. 2-3 m, kwitnie od maja do czerwca potem  sierpień, wrzesień. Jest to odmiana o wszechstronnym zastosowaniu: klasycznie przy ogrodzeniach, podporach, kratach, pergolach, altanach. Może również wspinać się po niedużych drzewach lub krzewach. Ponadto odmiana ta świetnie nadaje się do uprawy w pojemnikach. Cięcie słabe 100-150 cm od ziemi, końcem lutego do początków kwietnia. Mrozoodporny.

CLEMATIS 'THE PRESIDENT'  - Odporna, niska (2-2,5m) i bardzo obficie kwitnąca odmiana, o dużych granatowo-fioletowych kwiatach, z rodziny wielkokwiatowych.. Zastosowanie: wspaniale wspina sie po pergolach, ogrodzeniach, ścianach, altankach, kratach i naturalnych podporach jak drzewa iglaste, liściaste, krzewy i krzewinki. Wspaniale rośnie w dużych doniczkach na balkonach, tarasach i w małych ogrodach.
Kwitnienie: od maja do czerwca i ponownie od lipca do końca sierpnia.
Wystawa: każda

Pielęgnacja: Powojnik sadzić 5 cm głębiej niż rósł w doniczce i co najmniej 30 cm od innych roślin lub ścian. Ziemię dookoła sadzonki wyściółkować korą. Podstawę zacieniować np. niskimi krzewinkami, a przed zimą obsypać korą do wysokości 10-20 cm. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, zasobnych w wapń (PH 6-7) i przewiewnych. Od kwietnia nawozić, a w okresie wegetacji intensywnie podlewać. Cięcie: wiosną kwitnie na zeszłorocznych pędach, dlatego na przełomie lutego i marca wycinamy martwe i chore pędy a żywe, zdrowe tniemy słabo tj. w pierwszym roku po posadzeniu 30 cm od ziemi nad silnymi pąkami, w drugim roku 70 cm, a w następnych latach 150 cm od ziemi.



CLEMATIS "PURPUREA PLENA ELEGANS" - piękna odmiana o ciekawych, bordowych, pełnych kwiatach średnicy 6-8 cm. Kwitnie od VI do wczesnej jesieni. Preferuje stanowiska słoneczne. Osiąga wysokość 3-4 m..

   Toleruje przeciętne gleby. Doskonale nadaje się dla początkujących miłośników powojników. Tniemy w II-III na wysokości 20-30 cm nad ziemią. Doskonale nadaje się do obsadzania ogrodzeń (siatki), na balkony i tarasy..

    CLEMATIS "PRINCESS DIANA" - ostatni z prezentowanych powojników należy do tzw.Grupy Texsensis i jest niezwykle ciekawą rośliną ze względu na kwiatostan. Bardzo oryginalne, tulipanokształtne, płomiennoróżowe kwiaty rozkwitają od lipca do października. Jesienią i zimą ma ozdobne owocostany. Nadaje się do uprawy przy altanach, pergolach, różnych podporach ogrodowych np. kratach, tyczkach oraz ogrodzeniach. Może wspinać się po naturalnych podporach np.: niedużych drzewach lub krzewach. Szczególnie przydatny do sadzenia w miejscach słonecznych, ciepłych i osłoniętych. Jest byliną i zeszłoroczne pędy najczęściej zamierają, dlatego w III należy je wyciąć tuż nad ziemią..

 
   GLICYNIA , WISTERIA - Jednym z najpiękniejszych pnączy jakie nabyłem kilka lat temu jest Glicynia -Wisteria.. Według mnie podczas kwitnienia nie ma sobie równych.. Pędy ma silne, wijące się prawo lub lewoskrętnie, osiągające nawet 10 m wysokości. Wymaga bardzo silnych podpór, dlatego też znalazła swoje miejsce na jeden ze ścianek altanki. Kwiaty rozwijają się na ubiegłorocznych, bocznych pędach i mają postać dużych gron o niebieskich, białych, jasnofioletowych barwach. Owoc stanowi strąk do długości około 10- 15 cm, w którym znajduje się kilka nasion. Glicynia kwiecista (Wisteria floribunda) charakteryzuje się długimi gronami kwiatowymi ok. 20-50 cm, ale zdarzają się również o wiele dłuższe. Kwiaty są silnie pachnące. Ten gatunek jest najbardziej odporny z glicynii. Pochodzi z Japonii. Występuje najczęściej w barwie fioletowej, fioletowo-niebieskiej, ale możemy spotkać się również z odmianą białą np. Longissima Alba. Gatunek wspina się niezgodnie z ruchem wskazówek zegara Glicynia lubi gleby świeże, żyzne, przepuszczalne. Stanowiska winny być ciepłe, słoneczne, osłonięte od wiatru, najlepiej na południowej wystawie ściany budynku. Wisteria kwitnie dopiero po kilku latach. To co jest ważne w ich uprawie, to cięcie, które jest konieczne, aby uzyskać odpowiednią formę, kształt. Wczesną wiosną w fazie spoczynku rośliny, skracamy pędy kwitnące o 7-10 cm, w kierunku pędu głównego, zostawiając dwa-trzy pąki na kwitnących pędach. Pąki kwiatowe są większe, ciemniejsze i pokryte włoskami, dlatego łatwo je rozpoznać od pąków wegetatywnych. Po kwitnieniu przycinamy nowe pędy do 15 cm. Kwitnie maj-czerwiec..

 
   WICIOKRZEW "BROWNA" - długo kwitnące pnącze o jaskrawych kwiatach, osiągające 3-4 m (1 m rocznie). Liście zielone i jasnozielone, od dołu jaśniejsze, w czasie łagodnych zim, długo utrzymują się na roślinie. Kwitnie od czerwca do września, kwiaty rurkowate, pomarańczowo-czerwone. Kwitnie obficie, ale kwiaty nie pachnące..

      Jesienią roślinę zdobią drobne, pomarańczowe owoce zebrane w pęczki. Polecany do sadzenia przy płotach, murkach, różnych podporach.
Wymagania: Stanowiska słoneczne i półcieniste, gleby żyzne i wilgotne. Rozmnażanie: Odkłady, sadzonki zdrewniałe. Średnio mrozoodporna..

      MILIN AMERYKAŃSKI - Inne nazwy – trąba, trąbki. To zrzucające liście, żywotne pnącze o grubych, zdrewniałych pędach z korzeniami przybyszowymi pochodzi z Ameryki Północnej. Ozdobą rośliny są trąbkowate, pomarańczowe do czerwonych kwiaty długości 6-8 cm, zebrane w grona po 4-12. Zakwitają zwykle po kilku latach, w lipcu-wrześniu. Po gorącym lecie pojawiają się brązowe łuszczyny. Ciemnozielone liście składają się z 7-11 owalnych listków, ząbkowanych, omszonych od spodu. Milin dobrze rośnie w rejonach o łagodnym klimacie. Pędy mogą przemarzać podczas suchej zimy, ale po przycięciu roślina odbija. Nadaje się do okrywania trejaży, pergoli, altan i do rozpinania na ścianie..

         Milin może osiągać 8 do 12 m wysokości (roczny przyrost 40 cm), ale pędy młodych roślin muszą być początkowo przywiązywane. Wiosną przycinamy pędy na wysokości 3-5 pąków od ziemi. Dobrze rośnie w żyznej, przepuszczalnej i wilgotnej glebie. Stanowisko powinno być osłonięte, nasłonecznione, najlepiej w pobliżu ściany budynku. Młode rośliny potrzebują regularnego podlewania, ale później znoszą dobrze okresowe susze. Na zimę należy okrywać nasady pędów. Rozmnażanie: latem przez sadzonki półzdrewniałe lub przez odkłady wczesną wiosną..

      Obok altanki ogrodowej rośnie stara, mało smaczna grusza. Postanowiłem "upiększyć" jej wygląd, nasadzając obok niej wiecznie zielony, długowieczny bluszcz..

BLUSZCZ POSPOLITY - Bluszcz pospolity jest wiecznie zielonym, wieloletnim pnączem, należy do rodziny araliowatych Araliaceae. Występuje w całej Europie z wyjątkiem północnych krańców, na Kaukazie, w Małej Azji i Persji, a jako gatunek zawleczony również w Ameryce Północnej. Rośliny na stanowiskach naturalnych objęte są częściową ochroną gatunkową. Ochronie podlegają okazy kwitnące. Łodyga płoży się lub wspina przy pomocy korzonków przybyszowych, do wysokości 20 m. Pędy kwitnące są pozbawione korzonków przybyszowych. Liście są z wierzchu ciemnozielone, błyszczące, pod spodem jaśniejsze, czerwieniejące przy niższych temperaturach, skórzaste, 3–5 klapowe (klapy trójkątne), u nasady sercowate, zimozielone. Osadzone są na pędach płonych, ich długość i szerokość wynosi od 4 do 10 cm. Liście pędów położonych niżej są zazwyczaj silniej powcinane. Liście rosnące na pędach kwitnących mają odmienny kształt – są jajowate lub jajowato-lancetowate, całobrzegie i zaostrzone..

Kwiaty bluszczu są obupłciowe, drobne, 5-krotne, zebrane w baldachowate półkuliste wiechy. Płatki korony szerokie i krótkie, zielonożółte do białozielonych. Bluszcz kwitnie od IX do X. Kwiaty wydzielają zapach padliny, zwabiając muchy, jednocześnie wytwarzają nektar zwabiający pszczoły i trzmiele. Pierwszy raz zakwita dopiero w 8–10 roku życia. Dobrze rośnie na glebie próchniczej, przepuszczalnej i dość wilgotnej. Wymaga stanowiska półcienistego lub cienistego, w pełnym słońcu gorzej rośnie. Stosowany jest jako roślina okrywowa lub ozdobne pnącze, formuje się z niego zwarte kobierce na zacienionych miejscach, pod koronami drzew. Pędy mogą osiągnąć nawet do 20 m, roczny przyrost to około 1 m..

  Ostatnia roślina z prezentowanych pnączy, właściwie nim nie jest.. Jest to dwuletnia roślina, lecz ze względu na bezproblemowe nasiewanie się co roku, jest praktycznie rośliną wieloletnią.. Z powodu intensywnego rozwoju w czasie lata oraz obrastania czego tylko się uchwyci, postanowiłem ją tutaj przedstawić.. Mowa o Groszku pachnącym..
GROSZEK PACHNĄCY - jest pnącą rośliną jednoroczną z rodziny motylkowatych Leguminosae. Pochodzi z Europy Południowej (z Sycylii). Jego pędy osiągają od 50 do 150 cm, ma cienką, kanciastą, nieznacznie oskrzydloną łodygę z wąsami służącymi do czepiania się podpór. Liście są pierzaste. Groszek pachnący wymaga gleby żyznej, próchniczej, wapiennej, o pH 7,0–7,5, głęboko uprawionej i lekko wilgotnej. Należy ją przygotować jesienią dodając obornik bydlęcy, wapń, fosfor i potas (nawóz potasowy nie może zawierać chloru). Stanowisko powinno być słoneczne. Rozmnaża się go z nasion wysiewanych pod koniec (najpóźniej do połowy kwietnia) wprost do gruntu, po 2–3 nasiona w jedno miejsce. Gdy rośliny rozpoczynają intensywny wzrost, należy je podsypać ziemią i rozciągnąć druty lub sznurki, wzdłuż których mogą piąć się w górę..

      Groszek kwitnie od końca VI do VIII. Kwiaty mają budowę typową dla rodziny motylkowatych (górny płatek zwany żagielkiem, 2 boczne – skrzydełka, płatek dolny – tzw. łódeczka), są silnie pachnące, osadzone w nielicznych gronach. W sprzedaży dostępnych jest wiele odmian uprawnych. Groszek pachnący znakomicie nadaje się na kwiat cięty. W ogrodzie sadzi się go przy ogrodzeniach, kratkach, pergolach, można także w skrzynkach balkonowych..

      Kolejną grupą, którą przedstawię w tej części Historii Mojego Ogrodu są krzewy.. Na terenie ogrodu rośnie ich ponad 150 różnych odmian.. Nie będę oczywiście prezentował wszystkich, a tylko te wybrane, które dzięki swym pięknym kwiatom jakie wydają co roku w czasie wegetacji, ubarwiają wygląd całego ogrodu.. Oto  krzewy "wybrańcy".

KRZEWY
Trudno znaleźć inne krzewy, których kwiatostany byłyby tak piękne, a do tego tak wspaniale pachniały i urzekały taką paletą barw. Azalie, bo o nich mowa, w stanie naturalnym występują głównie w Azji, w mniejszej ilości w obydwu Amerykach i Europie. Aż dziw, że ich nazwa, która wywodzi się od greckiego azaleos, oznacza wyschnięty, suchy. Większość gatunków ma liście opadające na zimę, jest jednak kilka okazów zimozielonych.. Na świecie jest kilkaset gatunków azalii. Stanowisko do uprawy powinno być słoneczne lub półcieniste. Gleba powinna być wilgotna, zasobna w próchnicę i kwaśna o pH 4-5,5. Bardzo dobrze jeśli zostanie wyściółkowana wokół rośliny..

AZALIA (Rhododendron) "Anneke" - roślina ta należy do grupy Knap – Hill. Azalia ta dorasta do wysokości 1,5 m i osiąga szerokość do 1,7 m. Ma wyprostowany pokrój dość luźny w młodszym wieku, z czasem jednak roślina pięknie się zagęszcza. Jest to krzew zrzucający liście na zimę. Liście są duże i mają barwę zieloną. Jesienią pięknie przebarwiają się na żółto. Azalia ta kwitnie od maja do czerwca. Kwiaty są duże i osiągają średnicę od 6 do 8 cm. Mają barwę jasnożółtą, a w górnym środkowym płatku znajduje się ciemniejsza plamka. Kwiaty tworzą luźne kwiatostany..

AZALIA (Rhododendron) "Koster’s Brilliant Red " - Azalia należąca do grupy Mollis. Grupę tą tworzą mieszańce wielokrotne wyhodowane już w latach 70 –tych XIX wieku w Belgii i Holandii. Odmiana ‘Koster’s Brilliant Red’ została wyhodowana w roku 1918 w szkółce Kosterów, w holenderskim mieście Boskoop. Jest to krzew dorastający do 1,5 m wysokości. Liście nie utrzymują się zimą na roślinie..

  Azalia ta zakwita w maju. Na szczytach pędów pojawiają się kwiatostany o kształcie kulistym. Kwiaty w nich są bardzo zbite.  Pojedyncze kwiaty osiągają średnicę do 5 cm. Mają barwę cynobrowoczerwoną z ciemniejszym rysunkiem wewnątrz kwiatu. Jest to odmiana bardzo obficie kwitnąca i łatwa w uprawie pod warunkiem, że zostanie posadzona na odpowiednim stanowisku..

   AZALIA (Rhododendron) "Feuerwerk" - jest to piękny krzew z grupy Knap Hill. Odmiana sprawdzona i bardzo dobrze aklimatyzująca się na terenie całej Polski. Ze względu na niezwykłą urodę dużych, ognistoczerwonych kwiatów, zalecana do nasadzeń pojedynczych i grupowych w ogrodach, parkach czy na skwerach. Odmiana o silnym wzroście, po 10 latach krzewy osiągają ok. 1,5 m wysokości i 1,2 m szerokości..

   Kwiaty duże o średnicy do 8 cm, szeroko rozwarte, czysto czerwone, delikatnie wywinięte na brzegach, zebrane po 7-9 w kwiatostanie. Kwitnie bardzo obficie w drugiej połowie maja do polowy czerwca. Zawiązuje owoce i nasiona jednak zalecane jest ich wyłamywanie w celu zwiększenia kwitnienia w roku następnym. Liście opadają na zimę. Zalecane stanowiska nasłonecznione, gleba kwaśna, próchnicza, wilgotna. Mrozoodporna nawet do -26 st.C..

I jeszcze jedna z odmian azalii. Najmniejsza z nich, należąca do grupy azalii miniaturowych. AZALIA  JAPOŃSKA Galathea (Glenn Dale) - wytwarza jasnozielone liście oraz niezbyt duże, dzwonkowate kwiaty. Kwiaty są jaskrawo-czerwone, a ich środek jest ciemniejszy. Kwitnie bardzo obficie. Jest to miniaturowa odmiana o półkulistym, luźnym pokroju. Preferuje gleby o kwaśnym odczynie i słoneczne lub półcieniste stanowiska. Efektowna miniaturowa odmiana na wrzosowiska i rabaty azaliowe...

 "Przyrodnim bratem" azalii jest RHODODENDRON zwany też Różanecznikiem.. Jest to gatunek, który ma zimozielone, skórzaste liście i budowę dużo masywniejszą aniżeli azalia. Różaneczniki to krzewy lub drobne drzewa rosnące najczęściej w lasach górskich Azji i Ameryki, gdzie mają zapewnioną właściwą wilgotność powietrza i półcień. Różaneczniki mają cały czas zwarty pokrój. Nagie, duże i skórzaste liście, z górnej strony intensywnie zielone, spodem szarozielone. Na dolnej stronie liścia widać wyraźnie nerwy. Liście rododendronów są zimozielone i zdobią krzew przez cały rok. W moim ogrodzie niektóre krzewy rododendronów mają już po kilkadziesiąt lat, lecz co jakiś czas dosadzam nowe odmiany o innych odcieniach i barwach kwiatów...

    RÓŻANECZNIK (Rhododendron) "Roseum Elegans" - Roślina należąca do grupy różaneczników katawbijskich. Odmianę tę wyhodował Anthony Waterer przed 1851 rokiem. Jest to zimozielony krzew o średniej sile wzrostu. Dorasta do wysokości od 2 do 2,5 metra.  Krzew ma pokrój luźny i jest dość szeroki. Liście mają barwę ciemnozieloną i kształt eliptyczny. Są skórzaste i mają błyszczącą blaszkę liściową. Różanecznik ten zakwita na przełomie maja i czerwca. Pojawiające się wówczas kwiatostany mają kształt kulisty. W ich skład wchodzi od 9 do 16 kwiatów. Każdy kwiat ma średnicę od 4 do 5 cm i lejkowaty kształt.  Mają one barwę różowo – liliową, a wewnątrz zauważyć można czerwono – brązowy rysunek. Wymagania: Stanowisko półcieniste do cienistego. Podłoże kwaśne z domieszką próchnicy. Powinno być wilgotne, ale nie bagniste..

RÓŻANECZNIK (Rhododendron) "Catharine van Tol" - roślina należy do grupy różaneczników katawbijskich. Jest to krzew zimozielony o zwartym i krępym pokroju. Posiada średnią siłę wzrostu i po 10 latach osiąga wysokość 1,3 m oraz szerokość 2 m. Starsze rośliny mogą dorosnąć do 2 lub 3 m. Liście mają barwę zieloną. Mają wydłużony kształt i skórzastą, matową blaszkę liściową. Różanecznik ten kwitnie od maja do czerwca..

 
  Kwiaty wchodzą w skład zwartego i kulistego kwiatostanu. Na jeden kwiatostan składa się od 16 do 20 kwiatów. Płatki kwiatów mają strzępione brzegi. Są w kolorze różowym i mają jaśniejszą gardziel, wewnątrz której dostrzec można delikatny żółtozielony rysunek. Wymagania: Stanowisko półcieniste do cienistego. Podłoże kwaśne z domieszką próchnicy. Powinno być wilgotne, ale nie bagniste..

  RÓŻANECZNIK (Rhododendron) "Omega" - odmiana należąca do grupy Catawbiense-Hybridum. Krzew osiągający od 1,5 do 2 m wysokości, szeroki, wyprostowany i zwarty. Liście ciemnozielone, matowe. Wymagania: Stanowisko półcieniste do cienistego. Gleba próchnicza, kwaśna, wilgotna (ale nie podmokła). Wskazana duża zawartość nieodkwaszonego torfu wysokiego w glebie oraz ściółkowanie korą z drzew iglastych. Mrozoodporność do -26 °C. Młode okazy warto na zimę okryć. Przed nastaniem zimy warto też obficie podlać, aby nie dopuścić do przesuszenia systemu korzeniowego..

 Kwiaty o średnicy od 4,5 do 6 cm, blado lilioworóżowe, w gardzieli prawie białe, z żółtozielonymi lub czerwonobrązowymi cętkami. Płatki pofałdowane na brzegach. Kwiaty zebrane są po 10 do 20 w szerokokuliste, zwarte kwiatostany. Kwitnie od mają do czerwca. Doskonała roślina na wrzosowiska i mieszane rabaty. Ładnie prezentuje się przy brzegu oczka wodnego..

    
RÓŻANECZNIK (Rhododendron) 'Nova Zembla' - Odmiana o pięknych, ciemnoczerwonych, dużych kwiatach z widocznymi białymi pręcikami. Rozłożysty, zimozielony krzew o wzniesionym pokroju, z wiekiem dość luźny. Po 10 latach dorasta do 1,5 m wysokości i 1,6 m szerokości. Liście ciemnozielone, błyszczące, na brzegach lekko pofalowane. Kwiaty rubinowoczerwone, z wyraźnym brązowoczerwonym rysunkiem na górnym płatku, szerokolejkowate, od 6 do 7 cm średnicy, zebrane po 13-17 sztuk w kuliste i gęste, wierzchołkowe kwiatostany. Kwitnie corocznie i niezawodnie w drugiej połowie maja. Wymaga stanowisk półcienistych lub zacienionych oraz gleb kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych i próchnicznych. Jest to podstawowa odmiana do nasadzeń w ogrodach i w parkach, o bardzo dobrej mrozoodporności..

Krzew, o którym już wcześniej wspominałem w jednej z części opowieści, charakteryzuje się zarówno pięknymi kwiatami jak i zdrowymi owocami, wykorzystywanymi na różnego rodzaju konfitury... Mowa o Pigwowcu japońskim..
PIGWOWIEC JAPOŃSKI - Pigwowce to w naszym klimacie krzewy zimotrwałe, gubiące na zimę liście, łatwe w uprawie. Mają gęste, cierniste gałęzie. Krzew ostatecznie osiąga po 5 latach wymiary 1 x 2 m..

      Piękne, liczne kwiaty, 5-działkowe i 5-płatkowe, ceglastoczerwone, łososioworóżowe lub pomarańczowo-czerwonawe z licznymi żółtymi pręcikami i 1 słupkiem rozkwitają wczesną wiosną obficie i efektownie, czasami powtórnie zakwitają jesienią. W uprawie często spotykany w odmianie karłowatej (C.j. var alpina). Istnieją odmiany o różnych barwach kwiatów, od pomarańczowej, poprzez różową do czerwonej. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby i jest odporny na mróz..

     Jednakże nie tylko piękno kwiatów, skłoniło mnie do  nasadzenia tego oryginalnego krzewu na działce ogrodowej. W październiku czerwone kwiaty zawiązują pachnące i jadalne owoce, podobne do jabłek o średnicy ok. 4 cm.. Po dojrzeniu koloru jasnożółtego, czasami czerwono nakrapiane. Owoce są bardzo twarde i mają smak kwaskowaty. W stanie surowym nie nadają się do spożycia. Nadają się natomiast jako dodatek do herbaty i na przetwory: dżemy, galaretki. Można je łączyć w przetworach z innymi owocami, np. jabłkami lub aronią. Mają bardzo dużo pektyn, witaminy C, a także kwasy organiczne, barwniki i sole mineralne. Zatem roślina nie tylko piękna, lecz także wydająca na jesień zdrowe owoce, będące źródłem cennych witamin..

    
Nieopodal krzewów Pigwowca Japońskiego, na zielonym trawniku znalazło się sporo miejsca do posadzenia jeszcze jednego, pięknego krzewu, który swymi delikatnymi, różowymi kwiatami, pokrywającymi jak płaszcz cienkie gałązki, nadaje w okresie letnim niezwykłego uroku mojemu ogrodowi.. Mowa o TAMARYSZKU DROBNOKWIATOWYM (Tamarix parviflora). Ten rozłożysty krzew osiąga najczęściej do 2 m wysokości i o wiele więcej szerokości. Kwitnie bardzo obficie na pędach zeszłorocznych, na przełomie kwietnia i maja. Jego delikatne i kaszkowate kwiaty tworzą niewielkie i bardzo wąskie grona. Po zakończeniu kwitnienia warto przeprowadzić cięcie, które nada mu bardziej zwartego pokroju. Tamaryszki bardzo szybko się regenerują i w miejscu cięcia wytwarzają liczne pędy. Tamarix parviflora jest dość wytrzymały na mrozy. W przypadku zmarznięcia należy usunąć uszkodzone pędy do zdrowej tkanki. Tamaryszka drobnokwiatowego warto sadzić przy ogrodzeniach, gdzieś na skraju ogrodów. Niech mają sporo przestrzeni, ponieważ wówczas ukażą swoje najpiękniejsze oblicze.

Tamaryszki to jedne z piękniejszych krzewów bądź niewielkich drzew, które bez problemu poradzą sobie na słonecznych i piaszczystych stanowiskach. Jako rośliny kserofityczne są doskonale przystosowane do takich warunków i z pewnością dla wielu staną się alternatywą, dzięki której powstanie niejeden bardzo urokliwy zakątek na piaszczystym i słonecznym stanowisku.Tamaryszek (Tamarix) poza swoimi właściwościami przystosowawczymi do trudnych warunków ma jeszcze jedną, bardzo ważną zaletę, a mianowicie jest bardzo dekoracyjny. Jego oryginalna ażurowa korona sprawia, że jest powszechnie znanym krzewem występującym w ogrodach. Jego pędy są bardzo cienkie, a liście mają postać niewielkich igiełek bądź łusek. Niewątpliwie dekoracyjności dodają mu różowawe kwiaty zebrane w niewielkie i wąskie grona. U większych okazów, pokładające się gałęzie w okresie kwitnienia wyglądają bardzo malowniczo, zwłaszcza na tle trawnika. 

HORTENSJE to piękne i coraz częściej hodowane krzewy w przydomowych ogrodach. Hortensja pochodzi z terenów Azji i Ameryki, a jej głównym atutem jest przepiękne kwitnienie okazałych kwiatostanów, licznie się pojawiających i mieniących w wielu barwach: bieli, czerwieni, różu, fioletu, a nawet barwy niebieskiej oraz wielu odcieni tych barw, zmieniających się w okresie kwitnienia, przybierających nawet barwę zieleni. Najbardziej znaną hortensją jest hortensja ogrodowa.. Hortensje wymagają stanowisk półcienistych, podłoża żyznego, próchniczego, wilgotnego o odczynie kwaśnym (pH 5,5). Zasadowe podłoże prowadzi do chlorozy objawiającej się żółknięciem liści. Wymaga intensywnego nawożenia od wiosny do lipca, nawozami bez wapnia. Rozmnażamy ją poprzez sadzonki z pędów bocznych w inspekcie. Hortensje wymagają zabiegu przycinania, które zależne jest od tego czy dana hortensja kwitnie na pędach tegorocznych czy zeszłorocznych. Zależne od gatunku: H. ogrodowa- czerwiec-lipiec, h. drzewiasta- lipiec- wrzesień, h. bukietowa- sierpień-wrzesień, h. pnąca- czerwiec- lipiec, h. kosmata- sierpień- wrzesień, h. dębolistna- sierpień- wrzesień..

     HORTENSJA OGRODOWA "Bouquet Rose" - to liściasty krzew dorastający do około 1 m wysokości. Jego ozdobą są efektowne, kuliste kwiatostany złożone z różowych kwiatów (w zależności od kwasowości podłoża mogą być niebieskie). Kwitnie od czerwca do września. Liście mają jasnozieloną barwę, są matowe i cienkie. Hortensja wymaga stanowiska osłoniętego, półcienistego ewentualnie słonecznego (tu intensywniej kwitnie, ale w upalne lata potrafi więdnąć przy wysokiej temperaturze i niedostatku wilgoci w glebie) oraz próchnicznej gleby. Nie jest całkowicie odporna na mróz, przed zimą trzeba ją okryć..

     KALINA RÓŻOWA "Dawn" - Kalina to krzew, który zachwyca kwiatami w bardzo nietypowej porze, ponieważ kwiaty pojawiają się przez długi okres od późnej jesieni (jeżeli nie ma mrozów) do wiosny na bezlistnych gałązkach. Kwiaty są mocno pachnące, rurkowe, soczysto różowoczerwone, a z czasem białe, zebrane w gęstych, szczytowych i bocznych grupach. Liście piłkowane, ciemnozielone, w momencie rozwijania czerwono-brązowe..

  Krzew dorasta do ok. 3 m. Łatwy w uprawie, dekoracyjny krzew, ozdoba rabaty bylinowej. Wymaga gleby przeciętnie żyznej, przepuszczalnej, może być wapienna, rośnie w słońcu i półcieniu..

  MIGDAŁEK TRÓJKLAPOWY - to pięknie kwitnący, szeroko rozrastający się krzew z wyprostowanymi pędami. Dorasta do 2 m. Może być szczepiony na pniu, wówczas wysokość zależy od wysokości szczepienia..

  Liście ciemnozielone. Kwiaty w kształcie małych różyczek, różowe, pełne, bardzo efektowne. Kwitnie w IV-V. Preferuje stanowisko słoneczne, miejsce osłonięte. Toleruje wszystkie uprawne gleby ogrodowe.. W czasie kwitnienia jest rajem dla zlatujących się pszczół i trzmieli, które zbierają wiosenny, kwiatowy pyłek z licznych kwiatostanów..

     FORSYCJA POŚREDNIA "Goldzauber" -  Krzew początkowo wyprostowany, wysmukły, później rozszerzający się. Dorasta do 2 – 3 m wysokości. Kwiaty duże, ciemnożółte, kwitnie bardzo obficie w IV. Rośnie na każdej glebie, na stanowiskach słonecznych. Dobrze znosi warunki miejskie. Polecana do ogrodów, parków, zieleni miejskiej. Odpowiednia na swobodne i półformowane, kwitnące żywopłoty. Ewentualne cięcie krzewów przeprowadza się po kwitnieniu. Stanowiska słoneczne i półcieniste. W miejscach osłoniętych szybciej zakwitnie. Odporna na niskie temperatury. Przycinana po kwitnieniu wytworzy większą liczbę pędów..

         
Niedaleko od złocistego krzewu forsycji, kilka lat wcześniej wsadziłem małą sadzonkę popularnego Bzu, podarowaną mi przez sąsiada.. Częstokroć, gdy przechodziłem w majowe, ciepłe dni obok jego posesji a wielki krzak bzu zakwitał w pełni, jego kwiatowe kiście odurzały swym zapachem i przyciągały wzrok intensywną barwą olbrzymiej ilości fioletowych kwiatów.. Podarowana sadzonka rosła sobie przy ogrodzeniu i już po kilku latach, ja też cieszyłem się zapachem i pięknymi kwiatami tego krzewu na swoim ogrodzie.. 

Potoczna nazwa to Bez..a botaniczna?.. Fachowo nazywany jest Lilakiem… LILAK POSPOLITY (Syringa vulgaris L.) zwany potocznie bzem, jest jednym z najbardziej cenionych i popularnych krzewów, uprawianych w naszych ogrodach i parkach. Roślina zachwyca nas corocznie w maju swoimi pięknymi i intensywnie pachnącymi kwiatami, które stają się ozdobą naszych mieszkań i domów.

Bzy pochodzą z obszarów Turcji i dorastają do 6-7 metrów wysokości oraz 5 metrów szerokości. Polska zwyczajowa nazwa lilaka – bez jest dość mylna, gdyż lilak należy do rodziny oliwkowatych, zaś bez do bzowatych. Kwiaty zebrane w kwiatostany osiągające długość do 25 centymetrów, mają kolor od fioletowego, przez różowy do białego. Najczęściej spotykane są odmiany o kwiatach fioletowych. W uprawie znanych jest kilkaset odmian tej rośliny. Odmiany różnią się miedzy sobą wielkością oraz kolorem kwiatów. Najbardziej cenione są odmiany o kwiatach dwukolorowych i dużych, ciemnych liściach. Kwiaty wytwarzają intensywny, słodkawy aromat, który wykorzystywany jest do produkcji perfum. Liście umieszczone są na ogonkach liściowych długości 2-5 centymetrów, osiągają wielkość do 12 centymetrów. Drewno z tego krzewu jest niezwykle twarde i wykorzystywane do wyrobu instrumentów muzycznych. Bez, który rośnie na mojej działce jest odmianą tzw.pełną, o fioletowych kiściach kwiatowych i intensywnym zapachu...

Pośród kilku wczesnych i późnych jabłoni rosnących w moim ogrodzie, znalazło się także miejsce dla pięknej, ozdobnej rajskiej jabłonki. 
JABŁOŃ "Malus Royalty- to wolnorosnące, niewielkie drzewo osiągające 500 cm wys. o szerokiej stożkowej koronie..

 

Posiada bardzo ozdobne, błyszczące, rubinowe liście. Kwitnie w maju purpurowymi, licznymi, wyraźnymi kwiatami. Owoce, małe, czerwone jabłuszka, pojawiają się we wrześniu. Wymagania glebowe - gleby żyzne, umiarkowanie wilgotne. Stanowisko słoneczne powoduje prawidłowe wybarwienie liści. Młode rośliny należy okryć na zimę. Ze względu na walory dekoracyjne ładnie prezentuje się w małych ogrodach i zieleni osiedlowej. Tworzy piękny akcent kolorystyczny..

    

ŻARNOWIEC - Krzew powstały ze skrzyżowania kilku gatunków. Ma długie, ruzgowate, zielone pędy pokryte niewielkimi, lancetowatymi liśćmi. Uprawiany jest przede wszystkim ze względu na kwiaty, które mogą być żółte (odmiany 'Dukaat', 'Luna', 'Allgold'), różowe ('Hollandia') lub czerwone ('Boskoop Ruby', 'Burkwoodii', 'Lena'). W czasie kwitnienia krzew jest nimi gęsto obsypany. Kwitnie w miesiącach kwiecień- maj..

  Żarnowce dobrze rosną w przepuszczalnej, piaszczystej ziemi (może być lekko kwaśna), są odporne na suszę, choroby i szkodniki. Nie lubią zbitej, gliniastej gleby i nadmiaru wody w podłożu. Niestety, nie wszystkie są w pełni wytrzymałe na mróz. Dlatego najlepiej je sadzić w łatwo nagrzewających się, zacisznych i osłoniętych od wiatru miejscach. Dorastają do wys.1-2 m..

 

MAHONIA POSPOLITA  - Mahonia pospolita to zimozielony krzew z wieloma wyprostowanymi pędami. Osiąga 1 m wysokości i szerokości. Liście grube, kłujące, kolczasto-ząbkowane, ciemnozielone, błyszczące..

  Kwiaty w wyprostowanych gronach, złotożółte, pojawiają się IV-V. Owoce kwaśne, czarno-niebieskie, kuliste, używane do wyrobu wina. Łatwo adaptująca się roślina, rosnąca na wilgotnych glebach, kwaśnych do obojętnych. Dobrze rośnie w cieniu. Liście używane do bukietów..

                                                                                       OPISY ŹRÓDŁOWE ROŚLIN :

                                                                                                                                          wymarzonyogrod.pl

                                                                                                                                           Encyklopedia Roślin
                                                                                                                                        swiatkwiatów.pl

Ta kończąca się część, zamyka prezentację roślin rosnących na terenie ogrodu... Przedstawiłem tylko niektóre z gatunków i odmian, jakie zdążyłem zasadzić w ciągu ćwierćwiecza istnienia ogrodu.. Teren całej działki zmienia się z roku na rok... Na kolejne lata, jak zdrowie tylko pozwoli, mam jeszcze parę ciekawych planów i aranżacji.. Wiele pracy i czasu poświęciłem powstawaniu tego zacisznego, malowniczego zakątka jednak każdy wysiłek, litry wylanego potu i tysiące spędzonych tam  godzin, są tego bez wątpienia warte.. Śpiew ptaków zlatujących się w ciągu dnia, unoszący się zapach kwiatów, kojący cień latem i moje małe ustronne zacisze, to nagroda za wiele lat pracy. Teren ogrodu jest domem dla wielu jego małych mieszkańców. To właśnie o nich będą następne odcinki opowieści...

C.D.N...